در قرن شانزدهم همه از کلاه استفاده می کردند. زنان فقیر اغلب کلاهی از کتان می پوشیدند که به آن کتانی می گفتند.
در قرن شانزدهم، دکمه ها معمولاً برای تزئین بودند، لباس زنانه کوتاه با بند یا سنجاق به هم چسبیده بودند. خز در زمان تودور شامل گربه، خرگوش، بیش از حد، خرس، گورکن و گربه بود.
تودورها بیشتر از رنگ های گیاهی مانند ماددر برای قرمز، وود برای آبی و گردو برای قهوه ای استفاده می کردند. با این حال، شما باید از یک ماده شیمیایی به نام موردانت برای “تثبیت” رنگ استفاده کنید.
رنگدانه رنگ رنگ را تغییر می‌دهد، مثلاً گیاهی به نام جوش با زاج برای زرد استفاده می‌شود، اما اگر با آهن یا قلع استفاده شود، سایه‌های سبز ایجاد می‌کند.
گران ترین رنگ ها قرمز روشن، بنفش و نیلی بودند. افراد فقیر اغلب قهوه ای، زرد یا آبی می پوشیدند. اتفاقاً در قرن شانزدهم، مایل به قرمز رنگی نبود، نام پشم خوب و گران قیمت بود.
زنانی که توانایی مالی داشتند ظرفی از ادویه های خوشبو را به کمربند خود آویزان می کردند. به این می گفتند پوماندر و بوی وحشتناک خیابان ها را پنهان می کرد! با این حال، این یک افسانه است که در زمان تودور مردم شخصاً کثیف بودند.
بیشتر مردم سعی می کردند خود را تمیز نگه دارند. برخی از زنان کلاه گیس می گذاشتند. الیزابت و مری ملکه اسکاتلند هر دو آن را پوشیدند. وقتی مریم را سر بریدند کلاه گیس او در آمد.
لباس زنانه در قاره آمریکا
طبقات مختلف آزتک ها لباس های متفاوتی می پوشیدند. آزتک های طبقه بالا لباس های نخی می پوشیدند. مردم عادی لباس هایی می پوشیدند که از الیاف گیاه ماگی ساخته شده بود.
(طبق قانون فقط آزتک های طبقه بالای جامعه می توانستند پنبه بپوشند. اگر مردم عادی لباس های نخی می پوشیدند می توانستند به قتل برسند). زنان آزتک دامن‌ها و تونیک‌هایی با آستین کوتاه می‌پوشیدند. زنان متاهل موهای خود را بالای سر خود فر می کردند.
زنان آزتک در خانه های خود لباس می بافتند. آزتک ها رنگ های روشن را دوست داشتند. یک رنگ قرمز از سوسک کوشین ساخته شد. برای ساختن نیم کیلو رنگ حدود 70000 سوسک لازم بود.
زنان اینکا لباس ها را از پشم یا (در مناطق گرمتر) پنبه می ساختند. مردم عادی پشم آلپاکا درشت می پوشیدند اما نجیب زادگان از پشم ویکونای ظریف استفاده می کردند. زنان اینکا لباس بلندی می پوشیدند که روی آن شنل بسته شده بود.
